รายละเอียดชาฮกเกี้ยน

ข้อมูลทางพฤกษศาสตร์ข้อมูลจาก

ชื่อวิทยาศาสตร์    Carmonretusa(Vahl) Masam.

ชื่อวงศ์                   Boraginceae

ชื่อสามัญ               -

ชื่อพื้นเมืองอื่น ๆ                                ชาดัดใบมัน          ข่อยจีน         ชาญวน

ถิ่นกำเนิด              มีถิ่นดั้งเดิมอยู่ในประเทศจีนและแอฟริกาเหนือ

การกระจายพันธุ์ :

                ในประเทศไทย

                ในประเทศอื่น ๆ

นิเวศวิทยา

เวลาออกดอก        หมุนเวียนตลอดปี  เต็มที่เดือนสิงหาคม-ตุลาคม

เวลาติดผล             สิงหาคม-ตุลาคม

การขยายพันธุ์      โดยการเพาะเมล็ด และการปักชำกิ่ง

การใช้ประโยชน์                 สรรพคุณทางยา  ราก  บำรุงสตรีหลังคลอด แก้น้ำเหลืองเสีย  ถอนพิษ

ใบ  ใช้ขับเหงื่อ    แก้ท้องเสีย  แก้ไอ   และบำรุงธาตุ

งานด้านภมิทัศน์ ปลูกเป็นแปลงทำเป็นแนวรั้ว  ตัดแต่งทำเป็นไม้ดัดบอนไซ  ปลูกริมทางเดิน  ริมน้ำตก  ริมทะเล  เพราะทนน้ำท่วม

ประวัติพันธุ์ไม้(การนำมาปลูกในประเทศไทย)           ในประเทศไทย เริ่มมีการปลูกในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลายแต่ไม่แพร่หลายนัก

ลักษณะวิสัย :   ไม้พุ่ม                   

เรือนยอด  ทรงพุ่ม  :  รูปร่ม     ความสูง      1    ม.             ความกว้างทรงพุ่ม      1     ม.

ถิ่นอาศัย    :    พืชบก

ชนิดของลำต้น   : ลำต้นเหนือดิน  ตั้งตรงเองได้

เปลือกลำต้น   : สีน้ำตาล    ลักษณะ    ขรุขระ

ยาง  : ไม่มี

ชนิดของใบ  :  ใบประกอบ    แบบขนนก :   ขนนกปลายคี่

                       สี      เขียว       ขนาดแผ่นใบกว้าง     0.5-2     ซม.       ยาว     1-4    ซม.

                      ลักษณะพิเศษของใบ   เป็นใบเดี่ยวติดสลับ

การเรียงตัวของใบบนกิ่ง  :     สสับ

รูปร่างแผ่นใบ :     รูปไข่กลับ

ปลายใบ  :   ตัด

โคนใบ :   รูปลิ่ม

ขอบใบ  :   เรียบ

ชนิดของดอก :  ดอกช่อ ช่อกระจุก

ตำแหน่งที่ออกดอก   :   ซอกใบ

กลีบเลี้ยง  :   แยกจากกัน    มีจำนวน    5    กลีบ    สี  ขาว

กลีบดอก  :   แยกจากกัน   มีจำนวน    5    กลีบ    สี  ขาว   รูปกากบาท

กลิ่น  :  ไม่มี

ชนิดของผล : ผลเดี่ยว ผลมีเนื้อถึงหลายเมล็ด

สีของผล     :           ผลอ่อนสี  :  ส้มแดง             รูปร่างผล  :   กลม

เมล็ด  :     จำนวนเมล็ด    4:1              รูปร่างเมล็ด       :   กลม